Перевод: с русского на турецкий

с турецкого на русский

yere vurmak

  • 1 притопывать

    несов.; сов. - прито́пнуть
    1) ayağını / ayaklarını yere vurmak

    прито́пнуть ного́й — ayağını yere vurmak

    2) тк. несов. (стучать ногой в такт чему-л.) ayağını yere vurarak tempo tutmak

    Русско-турецкий словарь > притопывать

  • 2 топать

    то́пать нога́ми — ayaklarını yere vurmak

    Русско-турецкий словарь > топать

  • 3 тыкать

    несов.; сов. - ткнуть, однокр.

    ты́кать тро́стью в зе́млю — bastonunu yere vurmak

    он ткнул меня́ ло́ктем в бок — böğrüme bir dirsek attı

    2) разг. (вонзать, втыкать) sokmak

    Русско-турецкий словарь > тыкать

  • 4 поносить

    I сов.
    2) ( одежду) giymek

    я б ещё поноси́л да... — daha da giyerdim, ama...

    II
    sövmek, sövüp saymak

    поноси́ть кого-л. на чём свет стои́т — birini yerden yere vurmak

    Русско-турецкий словарь > поносить

  • 5 разносить

    I несов.; сов. - разнести́
    1) dağıtmak, tevzi etmek

    разноси́ть пи́сьма адреса́там — mektup dağıtmak

    2) (обнося, раздавать что-л.) gezdirmek

    она́ разноси́ла чай по сто́ликам — kız masalara çay taşıyordu

    4) ( рассеивать) dağıtmak

    ве́тер разнёс облака́ — rüzgar bulutları dağıttı

    5) врз yaymak

    разноси́ть слу́хи — перен. söylenti yaymak

    кома́р разно́сит маляри́ю — sivrisinek sıtmayı yayar

    6) разг. (разбивать, разрушать) dağıtmak, duman etmek; kırıp geçirmek, tahrip etmek; dümdüz etmek

    они́ разнесли́ весь дом — tüm evi dümdüz ettiler

    ло́дку разнесло́ в ще́пки — kayık paramparça oldu

    снаря́д разнёс полдо́ма — patlayan mermi evin yarısını dağıttı

    7) перен., разг. ( ругать) azarlamak, paylamak

    разнести́ кого-л. в пух и прах — yerden yere vurmak / çalmak

    8)

    у него́ разнесло́ щёку́ — avurdu davul gibi şişti

    II сов., см. разнашивать

    Русско-турецкий словарь > разносить

  • 6 топотать

    разг.

    топота́ть нога́ми — ayaklarını yere vurmak

    Русско-турецкий словарь > топотать

  • 7 удар

    darbe
    * * *
    м
    1) darbe, vuruş; yumruk (-ğu) ( кулаком)

    уда́р ного́й — tekme

    уда́ры се́рдца — kalp atımları

    раке́тный уда́р — füze / roket darbesi

    я́дерный уда́р — nükleer darbe

    коро́ткий боково́й уда́р (в боксе)kroşe

    бы́стрые ре́зкие уда́ры (в боксе) — seri ve sert yumruklar / darbeler

    си́льные уда́ры ле́вой и пра́вой — şiddetli sol ve sağlar

    два сильне́йших уда́ра пра́вой — iki müthiş sağ

    он заби́л э́тот гол уда́ром с 20 метров — bu golü 20 metreden attığı şutla yaptı

    свобо́дный уда́р (в футболе) — frikik, serbest vuruş

    уда́р голово́й (в футболе)kafa vuruşu

    уда́р прямо́й пра́вой (в боксе)sağ direkt

    уда́р электри́ческого то́ка — elektrik / cereyan çarpması

    одни́м уда́ром клю́ва — bir gagada

    свали́ть кого-л. одни́м уда́ром — birini bir yumrukta yere sermek

    он ру́хнул (наземь), как ста́рый дуб под уда́ром мо́лнии — yıldırım çarpmış kart meşe gibi yere yıkıldı

    нанести́ кому-л. уда́р — birine darbe indirmek

    нанести́ кому-л. уда́р — тж. перен. birini arkadan vurmak

    2) ses

    уда́ры ко́локола — çan sesleri

    с уда́ром го́нга — gong çalmasıyla

    3) воен. darbe, taarruz

    гла́вный уда́р — asıl taarruz

    нанести́ уда́р по проти́внику — düşmana darbe indirmek

    4) перен. sille; darbe

    испыта́ть уда́р судьбы́ — kaderin sillesini yemek

    после́дний уда́р был о́чень тяжёл для неё — kadının yediği son darbe çok ağırdı

    ••

    спортсме́н был в уда́ре — sporcu en iyi formundaydı

    быть под уда́ром — tehlikede olmak

    ста́вить кого-что-л. под уда́р — tehlikeye sokmak / koymak

    одни́м уда́ром двух за́йцев уби́ть — bir taşla iki kuş vurmak

    Русско-турецкий словарь > удар

  • 8 сажать

    несов.; сов. - посади́ть

    посади́ ребёнка за стол — çocuğu sofraya oturt

    су́дно, на кото́рое нас посади́ли — bindirildiğimiz gemi

    3) (самолёт и т. п.) (yere) indirmek

    ника́к не могу́ посади́ть его́ за уро́ки — onu bir türlü ders çalışmaya oturtamıyorum

    его́ всегда́ сажа́ли на вёсла — küreği hep ona çektirirlerdi

    сажа́ть пти́цу в кле́тку — kuşu kafese koymak

    посади́ть кого-л. в тюрьму́ — hapse koymak, hapsetmek

    6) dikmek; ekmek

    сажа́ть дере́вья — ağaç dikmek

    сажа́ть карто́фель — patates ekmek

    сажа́ть пиро́г в печь — böreği fırına sürmek

    8) vurmak; kondurmak (пятна, кляксы)

    сажа́ть запла́тки — yama vurmak

    ••

    посади́ть что-л. на клей — tutkallamak

    Русско-турецкий словарь > сажать

  • 9 попадать

    I поп`адать
    сов.
    II попад`ать
    1) isabet etmek, raslamak; bulmak; vurmak; isabet ettirmek, tutturmak

    пу́ля попа́ла в цель — kurşun hedefe isabet etti / hedefini buldu

    он вы́стрелил, но не попа́л — attı ama isabet ettiremedi / tutturamadı

    он це́лился в ру́ку, а попа́л в плечо́ — eline nişan alıp omuzunu vurdu

    он попа́л (мячо́м) в шта́нгу — topu direğe çarptırdı

    попа́сть ного́й в стре́мя — ayağını üzengiye geçirmek

    2) (проникать, пробираться) girmek; sokulmak

    как он суме́л попа́сть в дом? — eve nasıl girebildi?

    дождь туда́ не попада́л — oraya yağmur işlemiyordu / vurmuyordu

    3) (оказываться где-л.) gelmek; kendini bulmak, düşmek

    мы, наве́рно, не туда́ попа́ли — biz yanlış yere gelmişiz

    мы (с ним) попа́ли в оди́н ваго́н — aynı vagona düştük

    он попа́л в чёрные спи́ски — kara listeye alınmıştı

    4) (достигать какого-л. места) varmak; bulmak

    ра́ньше трёх домо́й не попадём — üçten önce eve varamayız

    как туда́ попа́сть? — oraya hangi yoldan gidilir?

    письмо́ ему́ (в ру́ки) не попа́ло — mektup eline geçmedi

    5) ( быть принятым) girmek; alınmak

    он не попа́л в институ́т — enstitüye / yüksek okula giremedi

    ему́ в у́хо попа́ла вода́ — kulağına su kaçtı

    попа́сть (ного́й) в грязь — çamura basmak

    попа́сть ного́й в капка́н — ayağını kapana kaptırmak / tutturmak

    8) düşmek;...lık olmak

    попа́сть под суд — mahkemeye düşmek, mahkemelik olmak

    попа́сть в больни́цу — hastaneye düşmek; hastanelik olmak

    попа́сть под маши́ну — araba altında kalmak

    попа́сть в плен — esir düşmek

    попа́сть в беду́ — başı belaya girmek

    попа́сть под дождь — yağmura tutulmak / yakalanmak, yağmur yemek

    попа́сть в бу́рю — fırtınaya yakalanmak, fırtına yemek

    попа́сть в тюрьму́ — hapse girmek

    попа́сть в ру́ки поли́ции — polisin eline düşmek

    9) безл., разг., в соч.

    попадёт тебе́ — sapartayı yersin ( отчитают); dayak yersin ( изобьют); ceza yersin ( накажут)

    ••

    где попа́ло — rasgele yerde

    куда́ попа́ло — rasgele yere

    как попа́ло — gelişigüzel

    чем (ни) по́падя — eline / ellerine ne geçerse... Onunla

    Русско-турецкий словарь > попадать

  • 10 хватить

    сов.
    1) см. хватать 4)
    2) прост. yuvarlamak ( выпить); kafayı tütsülemek ( напиться)

    хвати́ть по рю́мочке — birer tane yuvarlamak

    хвати́ть ли́шнего — fazla kaçırmak

    3) перен., разг. ( испытать) çekmek

    хвати́ть го́ря через край — çekmediği dert kalmamak

    4) прост. ( ударить) indirmek; vurmak

    хвати́ть чем-л. о́б пол — bir şeyi yere çalmak

    5) в соч., безл.

    хва́тит! — разг. yeter (artık); paydos!

    хвати́ть с меня́ обеща́ний — vaitlere karnım tok!

    Русско-турецкий словарь > хватить

См. также в других словарях:

  • yere vurmak — 1) kötü bir duruma sokmak Bu askerlik oyununda yere vurduğu adama, kaideye uygun olan hareketi muhafaza ediyor. H. E. Adıvar 2) yenmek, alt etmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kafayı (bir yere) vurmak — 1) hastalanıp yatağa düşmek 2) uyumak için yatmak Ahmet de bize varır varmaz kafayı yere vurdu. S. F. Abasıyanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yerden yere vurmak — birine türlü yönlerden saldırarak onu çok aşağılayıcı bir duruma düşürmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • vurmak — e, ur 1) Elini veya elinde tuttuğu bir şeyi bir yere hızla çarpmak Masaya vurmak. Birinin başına vurmak. 2) i Ses çıkarmak için bir şeyi başka bir şey üzerine hızlıca çarpmak Kapılarını vurmadan, kartını göstermeden, kademeye aldırmadan odalara… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tekme atmak (veya vurmak) — 1) ayakla bir yere sertçe vurmak Kafama bir tekme vurdular, bir şeyler söylenerek bırakıp gittiler. M. Ş. Esendal 2) çifte atmak 3) ihanet etmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kına (veya kınalar) yakmak (veya koymak veya sürmek veya vurmak veya yakınmak veya yakılmak) — 1) kınayı su ile karıştırıp bulamaç kıvamına getirerek boyanacak yere sürmek Bazıları bütün ele, avuçlara değil, yalnız bir tek parmağın baş kısmına kına koyarlardı ki buna yüksük kına tabir olunurdu. R. H. Karay 2) mec. birinin uğradığı kötü… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yama vurmak — delik, yırtık veya eski bir yere yama koymak, yama koyarak onarmak Hacının kız kardeşi bir çoraba yama vuruyordu. R. Enis …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kazığa vurmak — esk. bir kimseyi yere dikilmiş ucu sivri bir kazığa oturtarak öldürmek Münasebetsizliklerine mukabele edeni ihtimal kazığa vuracak, derisini yüzecek, akla gelmedik kaba bir vahşetle öldürecekti. Ö. Seyfettin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • FAT'E — Vurmak. * Yarmak. * Cimâ etmek. * Yere vurmak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kafa — is., Ar. ḳafā 1) İnsan başı, ser 2) Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü 3) Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu 4) Mekanik bir bütünün parçası Distribütör… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»